Herinneringen

Soms kun je de waarde van het moment niet inschatten, tot het een herinnering is geworden.

Theodor Seuss Geisel

Vintage bats

Peter Kuppens is lid van 1973 tot 1991 en speelt de eerste 4 seizoenen competitie. Hij sprak me in de zomer van 2017 aan of we iets konden doen met oude batjes. Tuurlijk, zei ik en een week later werden er 3 bats afgegeven (zie foto).

Het gaat om Cor du Buy bats (met Sakura - antitop - en Topper rubbers) uit de jaren 70. Vintage zouden we tegenwoordig zeggen. Cor du Buy was in de jaren 50 en 60 een bekend Nederlands tafeltennis merk, dat tot 1981 heeft bestaan.

Oud Batje

Daar lig je, afgeslagen, versleten
Ondankbaar in een hoek gesmeten
Verweerd, geschimmeld, half vergaan
Je rode noppen zien mij aan
En zeggen: "Hoe kom jij een plank
terzijde leggen, zonder dank.

O batje, jij kon knoerhard keilen
zo schuiven, dat de bal ging zeilen
En scheren net over het net
Als jij een smash gaf, ... wat een bat!
Jij voelde samen met mijn hand
Hoe en waar de bal belandt.

Moet ik me nou voor niet schamen?
Deed ik niet alles met jou samen?
Werd ik door jou niet kampioen?
Hielp je me niet aan al die roem?
Jouw rode noppen zien mij aan ...
O batje, wat heb ik jou gedaan?

Jan Haarbosch in Sorry 7(2), september 1977

Contributie ophalen

Ik was 15 toen ik lid werd van de Batswingers. Omdat ik een half jaar later 16 zou worden, stelde Jan Haarbosch voor dat ik maar bij de senioren begon. Dat vond ik best wel spannend...
We speelden toen bij Henk Faes aan het Steenakkerplein. Na de training de tafels weer achter de gordijnen zetten.
Toen we naar de Schakel verhuisden kwam ik in de werkgroep die de Batswingers leidde. Anca en ik deden de financiën. Geen incasso of acceptgiro, maar 'gewoon' elke maand de contributie aan huis ophalen. De Batswingers groeiden als kool, dus contributie ophalen werd ook elk jaar een grotere taak.

Lianne de Vet, Overveen, november 2017

Bus van Diepstraten

Eind jaren 70 zit de club in de lift. De club groeit naar 135 leden waarvan ruim 80 jeugdleden. Op toernooien is het dan ook een drukte van jewelste. Voor het Bondstoernooi van 17 april 1977 vertrekken 47 Batswingers, met een bus van Ad Diepstraten naar het Sportcentrum aan de Claudius Prinsenlaan (Breda). Naar het Bondstoernooi van 9 april 1978 gaan we met 53 Batswingers, 37 jeugdleden en 16 senioren, weer met een volle bus.

Zomo

In het oktober 1976 wordt voor het eerst een zondagmorgen instuif, oftwel Zomo, georganiseerd. Cees Kock is de vaste leider, andere leiders rouleren. De Zomo is van 10-12 uur en loopt van oktober tot en met maart. De Zomo is een extra gelegenheid om te kunnen tafeltennissen; de meeste groepen trainen dan 2x per week op maandag, donderdag en zaterdag. Het is vrij spelen van vooral de jeugd en een enkele senior uit team 1 of 2. Af en toe komen vrienden mee. Na enkele jaren loopt de belangstelling voor de Zomo terug en stopt de instuif.

Daarna is de Zomo op initiatief van Jim de Koning nogmaals gestart. De senior leider was Wim Gerrits (vader van Angelique).

Robbert, Corné en ik deden als jeugdleden er ook nog iets bij. En er staat me iets bij dat Annet Voermans ook nog even iets gedaan heeft. We hadden aanvankelijk even het idee (onder aansturing van Jan) om spelletjes te doen en dat er ook nog wat koffie of zo te krijgen was. Deze groep heeft nog heel wat jaren gedraaid. Ad van Beijsterveldt - december 2017

Gezelligheidsgroep

In februari 1976 richten we een Gezelligheidsgroep op. Het zijn recreanten die geen competitie, maar af en toe wel interne wedstrijden spelen. Twee jaar later is deze groep net zo groot als de groep senioren competitiespelers.

Jan Deckers wordt lid in 1976 later in 1998 nog eens en blijft dat tot 2007. Hij speelt vooral in de Gezelligheidsgroep.

Ik kom zelf uit Breda waar ik rond mijn 15e jaar in aanraking kwam met tafeltennis bij de paters. Je kon daar ook biljarten en kaarten. Daarna heb ik voor V&D als gastspeler in een bedrijfscompetitie gespeeld, wat ook heel leuk was. Maar voetbal was mijn passie en dat heb daarna nog jaren gedaan. Wij woonden intussen in Roosendaal en zijn in 1973 naar Gilze verhuisd, waar mijn vrouw Annie vandaan komt. Nooit geen spijt van gehad want Gilze is een mooi en actief dorp.

Ik ben toen met voetballen gestopt en eens bij Batswingers gaan kijken of ik tafeltennis nog leuk vond. Ik had er gelijk een goed gevoel bij en werd er heel goed ontvangen door o.a. Jan Haarbosch en Peter Kuppens als ik me niet vergis. Na een paar avonden proberen toch maar lid geworden bij de Recreantengroep. Lekker trainen en meestal deden we altijd wel een spelvorm, was altijd leuk. Aan de bar was het ook altijd gezellig, maar ik vond trainen toch het mooiste, maar alles op zijn tijd.

Na een paar jaar toch me over laten halen om in de Baroniecompetitie te gaan spelen. Daar speelden ik toen met o.a. Jan van Bijsterveld en Anka van de Krabben in een team, met wisselend succes. Was wel heel leuk maar als je uit speelde naar Zevenbergen of Etten-Leur was het altijd laat thuis. Een paar jaar gedaan en toen toch maar weer naar de Recreantengroep gegaan. Daar was het nog net zo leuk als altijd. Wat ook altijd weer leuk was was het Clubkampioenschap en het Batswingerstoernooi. Altijd weer goed georganiseerd, petje af voor het bestuur.

De verhuizing naar de Bulk en later naar de sporthal was wel een hele verandering, dat was wel wennen vond ik. Wat me altijd is bijgebleven dat de club altijd heeft opengestaan voor mensen met een handicap; dat hoort ook bij Batswingers. Als je dan eens speelde tegen Jan van Gorp of Hans Oomens van Amarant en je leerde ze serveren, dan riepen ze ook onder een spannende wedstrijd doe ik het zo goed, Jan? Dan stopten we even en zeiden dan, laat maar eens zien en daarna speelden we weer verder. Dat hoort ook bij Batswingers.

Ikzelf ben mede door blessures gestopt met tafeltennis, maar had het nooit willen missen en heb een mooie tijd meegemaakt. Nu dan het 60-jarig bestaan is ongelooflijk. Ik heb heel veel respect zonder verder namen te noemen van vroeger tot nu die de club gerund hebben en er heel veel vrije tijd in hebben gestoken, petje af. Is het toch nog een lang stuk geworden, ik had nog wel meer maar zo is het goed vind ik. Ik wens iedereen een sportief en gezond jubileum jaar.

Jan Deckers - februari 2018

De competitie waar Jan aan refereert is waarschijnlijk de Baronie Bekercompetitie, die altijd in mei/juni plaatsvond.

100-ste Lid

In maart 1977 verwelkomen we voor de eerste keer ons 100ste verenigingslid. Wie van de 10 nieuwe aanmeldingen die maand het is geweest, kunnen we niet meer achterhalen. Er is destijds ook geen prijs voor uitgereikt.

Welpengroep

In oktober 1976 richten we een Welpengroep op voor 7 t/m 9 jarigen. Zij spelen aanvankelijk op woensdagmiddag, maar het wordt steeds moeilijker daarvoor leiders te vinden. Daarom worden de trainingen vanaf april 1978 verplaatst naar de zaterdagochtend.

Vrijwilliger

Cees Kock is van 1966 tot 1989 lid van De Batswingers. Een vrijwilliger in hart en nieren. Hij is onder andere secretaris, penningmeester, voorzitter, wedstrijdleider, jeugdtrainer, redacteur van de Sorry, kampleider en toernooi-organisator geweest. Voor zijn vele vrijwilligerswerk, ook bij de voetbal en andere clubs, heeft ie in 2016 zelfs een koninklijke onderscheiding gekregen. Terecht.

Als je zo lang bij de Batswingers hebt rondgelopen zijn er altijd wel een aantal dingen die er voor mij uitspringen.

Als eerste dat Jan Haarbosch en ik als twee (bestuurs-)leden overbleven met in totaal een bedrag van 22 cent in kas. De herstart die we toen konden maken zorgt voor het feit dat we dit jaar het 60-jarig bestaan kunnen vieren.

Wat mij ook altijd bij zal blijven is de oprichting van de jeugdafdeling. Bij Henk Faes in de zaal speelden Jan en ik een demonstratiewedstrijd en op die dag stroomden de nieuwe jeugdleden toe.

Verder hebben de Batswingerskampen een positieve bijdrage geleverd in de clubgeschiedenis.

Ook komt de uitwisseling met Gerolstein nog steeds ter sprake. Wat die mensen daar voor ons georganiseerd hebben, is nauwelijks te beschrijven.

Mijn mooiste herinnering blijft echter het feit dat ik bij de Batswingers Willy heb leren kennen en dat we intussen al ruim 35 jaar zijn getrouwd.

Cees Kock - januari 2018

Die demonstratiewedstrijd kan ik me nog goed herinneren. In de herfstvakantie in 1971 ben ik een van de 50 toeschouwers, en deelnemer aan de eerste Schoolkampioenschappen tafeltennis in Gilze.
Ik zit dicht bij het vuur. Cees is onze overbuur, en de zaal van Henk Faes ligt nog geen 100 meter bij ons huis vandaan. Cees is ook nog mijn voetbaltrainer bij de C2 jeugd, seizoen 1971-1972. Bij uitwedstrijden gaan we altijd op de fiets, naar Tilburg, Alphen en Riel. Keerpunt is een wedstrijd tegen Broekhoven: met slecht weer naar Tilburg, een weinig vriendelijke ontvangst en daarna in de regen weer terug naar huis. Ik maak het seizoen nog wel af, maar mijn keuze voor tafeltennis als eerste sport is dan gemaakt. Op 1 januari 1972 wordt ik officieel Batswingers lid.

In 1971 zijn Jan Haarbosch en Cees Kock resp. 24 en 23 jaar oud en runnen de club. Door hun doorzettingsvermogen is de club groot geworden. Het is een scherp contrast met hoe moeilijk het nu is om jongeren warm te krijgen voor vrijwilligerstaken.

Over de 20 driedaagse jeugdkampen die we tussen 1979 en 1999 organiseren vertellen we meer in Hoofdstuk 6.

Kampioensteam 2

In oktober 1978 komt Cor Verbogt naar onze club. Na een jaar gaat hij een team vormen met Cees, Henri en Jan. Zij worden twee keer op rij kampioen: in het seizoen 1979-1980 in de Hoofdklasse, daarna in de Promotie Ereklasse. Vervolgens eindigen ze in seizoen 1981-1982 in de Ereklasse op een 9e plaats, 1 plaats boven team 1! Je moet stoppen op je hoogtepunt zeggen ze altijd, en dat doen Cor, Jan en Cees.

In 1980 spelen we nog best-of-3 en tot de 21. Een mooie bijdrage van oud-clubkampioen (1981) Cor Verbogt over hoe hij een wedstrijd beleeft.

Een gemiddelde tafeltenniswedstrijd verloopt in het algemeen zeer correct en sportief. Dit misschien dankzij de tafel tussen beide spelers. Zelden valt er een wanklank te bespeuren, integendeel zelfs, waar maar mogelijk wordt het spel van de tegenstander geprezen, zoals: "Mooie bal!", "keurig" en dergelijke en leeft men mee met zijn pech: "Sorry!". Maar zijn de uitspraken van een speler ook altijd in overeenstemming met zijn gedachten....?

Handen schudden voor de wedstrijd

Hij zegt: "Prettige wedstrijd". Hij denkt: Deze wedstrijd zal je nog lang heugen, maatje. Ik zeg: "Succes". Ik denk: Dat zul je hard nodig hebben, maatje.

Het inslaan

Hij slaat een mooie bal. Ik zeg: "Mooie bal". Ik denk: Als je maar niet denkt dat ik tijdens de wedstrijd zulke gemakkelijke kansen weggeef. Hij denkt: Dit is nog maar het begin, maatje, dat zul je dadelijk merken.

[...]

De wedstrijd (1e game)

De wedstrijd begint. Hij heeft de toss gewonnen en begint met serveren. Hij serveert in het net. Hij denkt: Wat een pech, nu win ik niet met 21-0. Ik zeg: "Sorry". Ik denk: Een zacht eitje, kan zelfs niet eens serveren.

Hij slaat, zoals ze dat in tennistermen noemen, een "ace". Ik zeg: "Mooie bal". Hij slaat nog 3 aces. Ik zeg: "Mooie bal". (3x) Ik denk: Stik. (3x) Hij denkt: Jammer van die foute service, anders had ik thuis kunnen vertellen met 21-0 gewonnen te hebben. Ik serveer. Hij slaat de bal terug via het net en scoort. Hij zegt: "Sorry."

[...]

De stand wordt 5-10 in het voordeel van "hij". Ik sla de bal tegen het net. De bal klimt in het net, balanceer enige tijd hierop, rolt dan op het net naar de uiterste rand van de tafel en.........komt neer op de kant van "hij". Ik zeg: "Sorry, sorry, sorry, hoor!!!" Ik denk: Eindelijk gerechtigheid. Hij lacht en zegt: "All in the game". Hij denkt: Ben benieuwd of die imbeciel dat verstaat.

Bij de stand 6-18 in het voordeel van "hij" speel "ik" "hij" uit en scoor beheerst. Hij zegt: "Goed gedaan, heeeele mooie bal". Hij denkt: Ik maak me hier niet druk om, deze game is toch binnen zacht eitje. Ik denk: Dit is de ommekeer, z'n geluk is eindelijk over, nu gaan we normaal spelen.

Ik scoor nu 5 keer achter elkaar via 2 netballen en 3 schampballen. Hij zegt: "Mooie bal." (5x) Ik denk: Zo eindelijk gerechtigheid, als er dan toch via het net gespeeld moet worden, vooruit dan maar. Hij denkt: Allemachtig, wat heeft die kerel geluk, heeft nog niet één normale bal geslagen.

Ik kom terug tot 16-18. Ik denk: Gemaakte game, volledig ingestort, die knaap. Hij denkt: Wat een mazzel heeft die knaap, wanneer gaan we nu eens normaal tafeltennissen? "Hij" wint de game met 16-21.

De wedstrijd (2e game)

Ik begin met serveren. Ik denk: Nu zal ik hem eens wat laten zien. De stand wordt 8-2 voor "ik". Ik denk: Zacht eitje, zonder mazzel is ie nergens. Hij denkt: Wat een vreselijke mazzel heeft die gooser. Ik win de game met 21-17.

De wedstrijd (3e en beslissende game)

Ik denk: Normaal gesproken was een derde game helemaal niet nodig geweest, nu afmaken die handel. Hij denkt: Normaal gespreken was een derde game helemaal niet nodig geweest, nu afmaken die handel. De scheidsrechter vraagt wie moet beginnen met serveren. Ik denk: Ik ga gewoon serveren, misschien trappen ze erin (die rotservice, weet je wel). Hij zegt: "Ik geloof dat IK moet serveren". Hij denkt: De schoft, die vlieger gaat mooi niet op. Ik zeg: " sorry, ik wist het niet meer". Ik denk: Jammer, niet gelukt.

Hij serveert en scoort via een schampbal. Hij zegt: Sorrry hóóóóóóór, tsjonge, tsjonge!" Hij denkt: Zo, die hangt, keurig gedaan. Ik denk: VD, begint dat gesodemieter nu weer? Even later speel ik "hij" uit en kan afsmashen. De scheidsrechter roept: "Let" in verband met een stoorbal van de naastliggende tafel.

Ik denk: Vervloekt, die tafel hiernaast, als dat nog eens gebeurt, dan... Vervolgens geef ik de bal glimlachend terug aan de speelsters. Hij denkt: Terecht "Let", waarschijnlijk was ik misschien gehinderd.

De stand wordt 10-6 in het voordeel van "Hij", er wordt gedraaid. Hij en ik drogen zich af met een handdoek. Hij denkt: Zo, gelopen partij, het zou natuurlijk te gek zijn, om van zo iemand te verliezen.

Ik denk: Wat een geluk heeft die kerel. Zal ik hem wel of niet wurgen met mijn handdoek? laat ik het maar niet doen, want die kerel heeft zo'n geluk dat zeer waarschijnlijk m'n handdoek wel kapot zal scheuren. Het spel gaat verder. Hij komt met 17-8 voor. Hij denkt: Ik heb hem helemaal in mijn zak zitten, nu gewoon de partij uitmaken. Ik denk: Wat een pech, geen geintje geluk, terwijl die vent ervan barst.

Ik kom nu sterk terug door o.a. 2 netballen en een schampbal. Ik denk: Kom op, vooruit, als ik hiervan zal moeten verliezen, dan vreet ik mijn batje op en desnoods als toetje een doosje balletjes (driester). Hij denkt: Begint dat gedonder nu opnieuw? Kan die gooser niet normaal spelen?

Ik retourneer vervolgens enige smashes van "hij" op miraculeuze wijze waardoor "ik" scoor. Hij denkt: Wat krijgen we nou?! Door al die mazzel gaat die figuur dadelijk nog goed spelen ook. Het zit wel tegen, zeg. Ik denk: Ik schrok me dood toen die ballen tegen m'n batje aankwamen, maar ja, ergens speel je er toch op, nietwaar? De stand wordt 18-17 voor "hij".

Hij denkt: Ongelooflijk, donder en bliksem hoe iemand zich zo aan mazzel op kan rekken. Ik denk: Hebben die kip! Ingestort is ie. Nog. even doordrukken en de partij zit in de knip.

Onder andere door enige mazzelballen van "hij" en enige pechballen van "ik" wordt het 21-19 voor "hij". Hij wint de partij.

Ik laat enkele malen zachtjes de woorden Chips, chips uit mijn mond vallen. Hij denkt: Rechtvaardige uitslag. Figuurlijk had ik hem zonder meer onder de 10 moeten houden, kan er geen hout van. "Ik" kan niet denken, kan zich met grote moeite beheersen om niet met "ik's" batje om de oren van "hij" te slaan. Ik zeg: "Gefeliciteerd hè, keurig gespeeld hoor!" Ik denk: $$$çççç!!! Hij zegt: "Bedankt voor de partij, keurig gespeeld hoor!" Hij denkt: en nog maar heel veel trainen.

Het napraten

Tijdens het afdrogen. Hij zegt: "Fijne wedstrijd, lekker spannend, ging goed tegen elkaar op". Hij denkt: Zonder die onbeschaamde mazzel van die oliebol was het twee keer 21-0 geworden.

Ik zeg: "Zeker, ik heb lekker gespeeld". Ik denk: Hoe heb ik in vredesnaam van zo'n eikel kunnen verliezen. Normaal zou ik 9 van de 10 wedstrijden van hem winnen. Beiden gaan we naar de bar om wat te drinken. Ik zeg: "Neem wat van mij". Ik denk: Ik hou de eer aan mijzelf, dadelijk denkt hij ook nog dat ik niet tegen mijn verlies kan, misschien verslikt ie zich wel. Hij zegt: "Een pilsje graag". Hij denkt: Toch nog wat verdiend voor het lesgeven. Ik zeg: "Twee pils graag, Wim". Ik denk: Misschien loopt ie vanavond wel tegen een drankcontrole aan. Hij en ik zeggen: "PROOST!"

Roc Tgobrev, Sorry 10(4), december 1980 (herdrukt in Sorry 21(4), december 1991)

Bowlen

Eind jaren 70 en de jaren 80 wordt er door de senioren/gezelligheidsgroep (sg-groep) jaarlijks gebowld. Meestal is dat "La Gare" in het oude stationsgebouw in Baarle-Nassau (nu wokrestaurant). Als de groep groot is gaan we met de bus. Voor de winnaar is er een kegel.

Netjes op Tijd

Jim de Koning wordt lid in 1979. In de jaren 80 wordt de zomertijd nog op het laatste zondag van september verzet. Zo ook op zondag 26 september 1982. Jim is dan 15 jaar.

Vroeger organiseerde De Batswingers jaarlijks in het najaar op een zondag een groot tafeltennistoernooi. Aan eigen leden werd gevraagd om al om 7:00 uur te komen omdat er veel tafels opgezet moesten worden. Bij een van de edities in de sporthal Achter de Tuintjes, was ik uiteraard ook van de partij om mee te helpen. Door mijn krantenwijk was de zondag mijn enige uitslaapdag maar hiervoor maakte ik graag een uitzondering.

Het opstaan viel niet mee. Ik had het gevoel dat het nog midden in de nacht was. Op de fiets vanuit achter in de Nieuwstraat richting de Kapittelstraat, viel het me op dat ik zowat de enige was op straat. Bij de sporthal was niemand te bekennen, alles was nog donker. Nu kwam ik graag op tijd dus dat was niet zo heel gek. Na een tijdje kreeg ik toch het gevoel dat er iets niet klopte. Plots viel het kwartje: Dit weekend werd de klok een uur verzet. Hier had ik op zich wel rekening mee gehouden alleen ik had mijn wekker een uur vooruit gezet daar waar de tijd een uur terug had gemoeten. Op mijn horloge stond het dus 7 uur, terwijl het eigenlijk pas 5 uur was! Ik ben maar weer naar huis gegaan, heb mijn horloge nu wel een uur teruggezet en ben nog even op de bank gaan slapen. Een uur later stond ik weer bij de sporthal, nog steeds alles donker en nog steeds niemand te zien. Een oplettende lezer voelt 'm al aankomen: ik had natuurlijk mijn horloge niet 1 uur maar 2 uren terug moeten zetten... Het was nu 'pas' 6 uur.

Wat voelde ik me een sukkel en wat had ik het koud. Ik ben weer terug naar huis op de bank gaan slapen en ben pas teruggekomen toen ik mijn eerste wedstrijd moest spelen. Heb die keer dus niet meegeholpen met het opzetten van de tafels. Vanaf deze plaats alsnog, om in tafeltennistermen en 'ons' clubblad te spreken, sorry!

Jim de Koning - januari 2018

Ik denk dat Jim het ezelsbruggetje, voorjaar vooruit, najaar achteruit, nooit meer vergeet.

Zilveren jubileum

Het feestweekend zelf valt op donderdag 1 t/m zaterdag 3 september 1983. In de aanloop op het zilveren feest organiseren we verschillende activiteiten om de kas te spekken. Daaronder een bingo-avond (vrijdag 25 februari 1983) en een graboekstek-markt (zondag 24 april 1983). Op die grandioze graboestek-markt, met fancy-fair, worden tweede-hands spullen verkocht (GraBoeStek staat voor Grammofoonplaten, Boeken en Stekkies). De netto-opbrengst deze zondag is ƒ 2500,=.

jurgen aarts wim de vet anja smans suzanne clejsen bernadet cleijsen liesbeth rouws (paulissen) martine geertse miranda willemse astrid havermans colinda willemse monique van dijke bianca smeekens 13. ? john aarts mark voermans johan huybregts peter naalden paul tuytelaars helga martens jose vd boogaart miranda michielsen mieke koks perry koks hans tuytelaars hans rouws ad graafmans johan smeekens ingrid van assouw eline van haarlem monique oprins kees koks ronald appels judith goeyers anja smans birgit cornelissen mieke vermeeren liesbeth martens esther oprins patrick timmermans hans beljaars ron timmermans frans jacobs

ingrid wirken angelique vd ouweland 45. patrick goeyers kees beljaars jan haarbosch joop hanselman walter de vet wim aarts ✝ corne kreeft marcel de vet ad van beijsterveldt koos v beijsterveldt (ne) wicky naalden martien van beijsterveldt willy kock aad staat twan pelkmans monique de swart rené daanen maria pijpers margot van delft jim de koning sep vd nieuwelaar hanneke de swart anca haarbosch anja martens cees kock christine v beijsterveldt sjef moelands jos stabel petra de vet jan van beijsterveldt adri tuytelaars john de vet margo van riel erwin klaassen jan wirken nancy jacobs ingrid hoekx ellen rouws

Clubkampioen

Marcel de Vet wordt lid in 1977, stopt als actief tafeltennisser in 1999 en is daarna nog jaren lang Vriend van. Hij wordt 13 keer clubkampioen, 2 keer bij de jeugd en 11 keer bij de senioren, een record.

Ik heb vele clubkampioenschappen gespeeld maar die uit 1984 is mij heel erg bij gebleven. Bij de jeugd in alle categorieën clubkampioen geworden. Dan komt de wens om bij de senioren mee te kunnen doen om de titel in de hoogste klasse. En die omslag begon in 1984. Voor de eerste keer haalde ik de finalepoule met daarin Jos Stabel, Martien van Beijsterveldt en John de Vet. Yes, dacht ik, nu zit ik erbij. Na een bloedstollende 3-setter won Martien van Beijsterveldt van Jos Stabel. Hierbij sloeg Jos zijn batje kapot, en mij is nooit duidelijk geworden of dit wel per ongeluk gebeurde! De volgende wedstrijd mocht ik tegen Jos aantreden. En wat deed Jos, hij ging de Batswingers kast in en pakte een houten plank hieruit. Ook met een plank kon hij uit de voeten als verdediger. Uiteindelijk wist ik hem in 3-sets te verslaan en haalde hiermee de 2e plaats. Martien werd kampioen (zijn laatste titel bij De Batswingers) en John werd 3e. Hierna volgde voor mij nog vele succesvolle clubkampioenschappen en ook diverse (11) titels. Maar deze zondag in 1984 is mij altijd bij gebleven.

Marcel de Vet, januari 2018

Zie bijlage III voor een overzicht van onze clubkampioenen.

Jeugdleider

Marcel de Vet is van zijn 16e tot zijn 32e jaar jeugdleider geweest op zaterdag; aanvankelijk vanaf 1980 de jongste groep, later tot 1995 de oudste groep.

Begin jaren 80 als jeugdleider actief bij de jongste groep - de welpen. Als je overgaat van de jeugd naar de senioren, werd je gevraagd als vrijwilliger voor de jeugd. En je vindt het tafeltennisspelletje leuk en je hebt tijd, dus je zegt ja. En zo ging dat in die tijd in de Schakel - de kweekvijver van vrijwilligers.

Daaraan terugdenkend betekent dit dat je als 17-jarige op zaterdag morgen met sleutel op weg gaat naar de Schakel. Je opent de deur, haalt het alarm er af en ontsteekt alle lichten in de zaal. Daarna zet je de jeugd groep aan de gang. Maar je hebt ook de verantwoordelijkheid voor de het hele gebouw. Want er komen er af en toe wel bezoekers die denken dat ze een bakje koffie kunnen kopen. Als ik daar nu aan terug denk dan is 17 jaar erg jong, maar toen wist je niet beter.

De welpen groep van die tijd is een bijzondere lichting met veel talent. Het begon met Eline van Haarlem. Hierna kwam in korte de tijd de groep uit de Groenvoort erbij: Paul Tuijtelaars, Mark Voermans, Brigit Cornelissen en Suzanne Cleijsen (zie foto). Verder kwam Diana Louer erbij en daarna Martine Geertse. Kortom een talentvolle lichting.

Marcel de Vet, januari 2018

In hoofdstuk 4 vertellen we meer over de trainingen en jeugdleiders.

Te voet naar huis

Nee, dat meen je niet? Ja, toch wel.

In 1985 ga ik samen met Wim de Vet, René Daanen en Twan Pelkmans, dan Batswingers 2, naar Die Meede. Batswingers 2 is kampioen in de Hoofdklasse en we spelen die avond tegen de drie beste spelers (in percentage) van dat jaar. René, Twan en ik spelen de wedstrijden, en Wim komt later vanwege een studieavond maar wil de prijsuitreiking niet missen. En het vervoer terug was geregeld. Dachten wij... Na afloop is het heel gezellig aan de bar, maar op een gegeven moment wil chauffeur Wim wel naar huis. Twan is het er ook mee eens. Maar René en ik nemen nog een laatste drankje. Na enig aandringen, de auto voorrijden en nog een paar keer met de lichten seinen denkt Wim, ze zoeken het maar uit.

Maar binnendoor terug naar huis is toch altijd nog zo'n 20 km. Gelukkig krijgen we een lift van onze OTTVA tegenstanders (Huub en Henk), maar dat is slechts tot Oosterhout Noord (Arkendonk). Huub is zo goed om ons nog een flesje bier voor onderweg mee te geven, hij wil niet dat we zullen uitdrogen. De rest lopen dus. In de vroege ochtend komen we nog langs wegrestaurant Het Vliegveld. Voor een versnapering naar binnen gegaan, maar daar zitten vrachtwagenchauffeurs films te kijken die bij ons thuis niet op de televisie komen. Hierna het laatste stuk naar huis afgelegd. Tegen half vijf 's morgens lopen we de Burgemeester van Poppelstraat in.

Marcel de Vet, Gilze, december 2017

Ik geloof niet dat ze ooit nog een auto hebben gemist.

Toernooi bij de Scharen

Hanneke Pluijm (toen de Swart) wordt, samen met haar zus Monique, lid in 1976. Ze maakt vele Bondstoernooien en de eerste jeugdkampen mee. In het seizoen 1977-1978 wint ze de jaarprijs bij de pupillen.

De mooiste herinnering aan de tijd van De Batswingers vond ik altijd het tafeltennistoernooi in Breda (bij de scharen) met name het saamhorigheidsgevoel op zo'n dag en elkaar aanmoedigen op de tribune!

Maar natuurlijk ook het jeugdkamp; eerst als deelnemer maar later maakte ik ook deel uit van de leiding. Was een supertijd!

Wat ik overigens ook nog goed herinner is dat ik het 99e lid was van De Batswingers. Volgens mij kreeg ik toen een Batswingersshirtje cadeau!

En wat op mij ook veel indruk gemaakt heeft is het tragisch overlijden van Jan Haarbosch in 1987!

Hanneke Pluijm, mei 2018

Baronie Kampioen

In 1983 is het nog een wens om ooit in de hoogste klasse van TTB De Baronie kampioen te worden. Maar Rikketik, Geeren (later Breda Noord) en Oosterhout hebben in die tijd sterke teams. In 1982 komt Jos Stabel naar de club. Hij heeft enkele jaren op hoog niveau bij  Red Star'58 (Goirle) gespeeld, maar woont intussen in Gilze en pakt na lange tijd zijn batje weer eens op. In 1985 vertrekt Martien van Beijsterveldt naar Breda Noord. Na een 4e en 2e plek in de competities daarna met het trio Jos, Marcel en John, komt Wilfried Teunissen het team in 1987 versterken. Wilfried komt van  Swift (Deventer) maar studeert in Tilburg en woont op kamers in Gilze. Dat seizoen, 1987-1988, worden we kampioen in de Ereklasse.

Als beloning gaat Batswingers 1 naar het NK Bedrijfsbonden 1988, dat jaar in Veldhoven. Jos, Marcel en John halen een 3e plaats, dus brons, mede dankzij de aanmoedigingen van supporter Davy Stabel.

We hebben het trucje nooit meer herhaald. Zowel Jos (na 8 seizoenen) als Wilfried (na 3 seizoenen) stoppen in 1990, waarna we verder gaan met alleen maar eigen kweek. Marcel stopt in 1999 en John weet van geen ophouden (gniffel).

Social Hub

Sef van de Nieuwelaar is lid van 1977 tot 1993. Hij vertrekt naar Australia, leert er Kenzie kennen en emigreert definitief.

Ik was ongeveer 12 jaar denk ik. Rond 1977. Ik was niet zo'n sportpersoon en voelde me meer thuis bij de welpen en verkenners. Voetbal trok me wel een beetje maar nadat ik met mijn regenlaarzen(!) naar een eerste training was geweest besloot ik dat ik maar eens een andere sport moest proberen. Ik voelde me meteen thuis bij de Batswingers. Ik denk dat destijds de jeugdtraining onder leiding stond van Jan Haarbosch en Henri Vermeulen. Het kan ook Kees Kock zijn geweest. Wat me aantrok was de variatie in de spelen elke week waar ook een wat zwakkere broeder een keer kon winnen. Destijds was ik meer een studiehoofd (tegenwoordig heet dat 'nerd') en nogal introvert.

Dat verandere allemaal toen ik eenmaal naar de 'senioren' groep overging. Plotseling ging ik beter tafeltennissen en tegelijkertijd werd de Batswingers mijn 'Social Hub'. De vriendengroep met 'de de Vetjes', René Daanen, Twan Pelkmans, Ad van Beijsterveldt en nog een hoop anderen maakten het elke avond later en later. De dobbelstenen werden steed vaker van achter de bar gehaald en iedere avond kon je regelmatig 'Mexico' of 'ge liegt' horen. Ook de sateetjes die Jan Severijns elke trainingsavond klaar maakte werden steeds regelmatiger opgepeuzeld. En alsof dat niet genoeg was werd ook nog eens een keer de Sporthal bezocht waar Huub al op ons stond te wachten. Plotseling leefde ik minstens 4 avonden in de week het 'Batswingersleven'. Ik ging in de jeugdleiding, kampleiding, hoofdleiding en werd 'redacteur' voor de Sorry. Met Wim de Vet en Koos van Beijsterveldt en later Miranda Willemse plakten we elke maand ons clubblad. Computers bestonden nog niet dus alles werd netjes getypt en keuring met rubbercement opgemaakt en voorzien van handgetekende illustraties.

De hoogtepunten in die dagen waren zeker ons 25-jarig jubileum (graboestek!) and natuurlijk de jeugdkampen. Het absoluut dieptepunt brengt nog steeds een traan in mijn ogen als ik er aan terug denk. Het was donderdag 22 oktober 1987 en de eerste dag van het jeugdkamp. Met groot elan stormde ik de Schakelzaal binnen en groette iedereen met luide stem. Maar de reactie die ik kreeg had ik nooit verwacht. De nacht daarvoor was ons groot voorbeeld en onze mentor, Jan Haarbosch overleden. Hoe we toch het kamp successvol hebben door kunnen laten gaan, om onze jeugdleden niet teleur te stellen en omdat Jan het zo gewild zou hebben, kan ik nog steeds niet goed bevatten. Het moet zo moeilijk zijn geweest voor iedereen.

In 1990 heb ik de Batswingers verlaten voor een nieuw leven in Australie. Ik speel daar nog steeds tafeltennis met veel plezier en heb ook daar veel vrienden gemaakt, maar mijn Batswingersjaren zullen voor mij altijd een bijzondere plaats innemen in mijn leven.

Sef van de Nieuwelaar, Henley Beach, Australia, november 2017

6e Lustrum 1988

In het feestcomité zitten Angelique vd Ouweland, Sef vd Nieuwelaar, Ron Timmermans, Hans Tuytelaars en Marcel de Vet. Op donderdag 25 augustus 1988 is er een grote Batswingerskermis in De Schakel, oftewel een super Carrousel avond (d.i. rond-de-tafel). Er doen zo'n 70 leden mee.

Sef vd nieuwelaar inge van gennip sandra van brunschot leonie kwist miranda vd ouweland hanneke v puijenbroek maaike stevens saskia michielsen resi van den nouweland maria oprins ? ? bianca smeekens amy verkooijen martine geertse christel boogers ilona verkooijen ?maartje zijlmans? kim stabel rené daanen willy hendrickx wil oprins marcel de vet chiel steevens wilbert van den burg ✝ ad v beijsterveldt kees koks frank van den burg petra broenen dominique vd griend anton broenen ronald van gennip ries doms eustach mutsaers paul tuytelaars ariën helder koen machielsen

karin paulissen mardy klaassen sandra peeters wim de vet ✝ ellen rouws marie-jose roozen piet louer bart cornelissen jeroen cornelissen twan pelkmans eric jhinkoe robert roozen jeroen v brunschot pamela doms cees kock erwin klaassen walter de vet koos v beijsterveldt ron timmermans miranda willemse johan smeekens jose vd boogaerd hans diepstraten anja martens angelique vd ouweland jeanine kusters edwin tuytelaars hans tuytelaars diana louer john de vet adri tuytelaars kees beljaars jos stabel davy stabel jan vd nouweland richard klaassen natal van riel paul van trier

Op vrijdag 26 augustus 1988 gaat een groep van 33 senioren met de bus naar Het Brouwershuis in Baarle-Nassau voor een bierproeverij. Hans Tuytelaars is biervorst 88-89 kopt de Sorry. Ja Hans, een van de latere thuisbrouwers van de Drie Musketiers en daarna solo als D'n Dwarsligger.

De jeugd leeft zich zaterdag 27 augustus uit bij Simon Stevin en Bosbad Hoeven. Zaterdagavond is er nog een feestavond met DJ Corné. (Sorry okt 88)

Pas toen leren tafeltennissen

Walter de Vet is lid van 1973 tot 1994. Sinds de opzet van het Vriend Van lidmaatschap is hij vriend van.

Mijn eerste indrukken van tafeltennisvereniging de Batswingers waren als jeugdlid in begin jaren zeventig. De trainingen waren zaterdagmorgen in de grote zaal van de oude Schakel. Aan de ene zijde was een foyer met barretje, toen nog verboden terrein als jeugdlid. Aan de andere zijde was een nooduitgang richting het pad naast het pand van Visser. In de koude gang aan die kant was een kast getimmerd met alle materialen. Het spelkarakter had de overhand. Ik herinner me diverse spelletjes zoals koek/snoep toernooi en de trainingen werden altijd afgesloten met carrousel. Dat was bij iedereen populair ook de minder fanatieke tafeltennisser.
Grote indruk maakte op me de eerste grote toernooien waaraan we met de Batswingers deelnamen. Met een grote bus naar het bondstoernooi in de gemeentelijke sporthal in Breda. Een hele grote sporthal met tientallen tafels en een lange gang tussen kantine en tribunes/ kleedruimtes. Ik herinner me dat ik samen met broer Marcel een prijs won in dubbelspeltoernooi van de B jeugd. En het bleek dat we op einde van de middag de verenigingsbeker gewonnen hadden. Verder had alleen TTV Die Meede een groot toernooi toen nog in het oude patronaat van Made. Steeds hadden we als TTV de Batswingers tientallen deelnemers bij zowel junioren als senioren en haalden we behoorlijk veel prijzen.

Bij de leeftijd zestien stapte ik over naar de senioren afdeling. De trainingen waren op maandag- en donderdagavonden. Dat wil zeggen, er was helemaal geen trainer. Met de andere jongere senioren daagden we elkaar uit en speelden we veel potjes om te winnen. Het niveau werd allengs beter. Pas toen leerden we tafeltennissen. In enkele jaren groeide de groep van deze jongere senioren, met daarbij mijn broers Wim en Marcel, uit tot een echte vriendengroep. We gingen competitie spelen. De donderdagavonden waren ook een gezellig uitje en steevast werd er na de training een pilsje gedronken en gedobbeld of gebiljart. Ook buiten het tafeltennissen om ontmoeten we elkaar, zaalvoetballen, bowlen, verjaardagen of zondagavond uitgaan bij de Fidel. Deze vriendengroep, inmiddels met aanhang, bestaat nog steeds. En met hen vierden we 2016-2017 oudjaar toen Sef van de Nieuwelaar even terug was uit Australie.

Gastheer/ barman in de foyer van de Schakel was Wim Aarts. Naast gastheer zag hij er mede op toe dat die jongelui het netjes hielden en op tijd naar huis gingen. Het barretje in de oude Schakel was misschien twee meter breed en kon open/ gesloten worden met een luik. Dat veranderde allemaal toen begin jaren tachtig de Schakel geheel verbouwd werd. Voor een jaar was de tafeltennisvereniging toen thuis in sporthal Achter de Tuintjes. Door Huub van den Ouwenland werden we daar gastvrij ontvangen. We kregen een plaats toebedeeld in de judo- en denksportzaal. Nadat de Schakel helemaal verbouwd was verhuisde we daar terug naar toe. Maandagavond competitie (althans voor de thuiswedstijden) en donderdagavond vrije training. Die werd steevast afgesloten met een potje dobbelen en om 12 uur 's nachts nog even bij de sporthal wat eten. Mijn vaste bestelling was een viandel met saté saus die Huub netjes op een bordje met salade serveerde.

Walter de Vet, Gilze, december 2017

Batswingerspet

Ingevoerd in september 1978, naar een idee van Martijn Botermans. Tot maart 1982 wordt de pet eerst maandelijks en later twee-maandelijks uitgereikt aan leden en niet-leden vanwege een bijzondere (sportieve of andere) prestatie.

De pet verdwijnt omdat de toekenning steeds geforceerder verloopt, en het dus niet meer leuk is. In december 1985 wordt de pet weer heringevoerd, en op onregelmatige basis uitgereikt.

Koos van Beijsterveldt krijgt de pet bij zijn afscheid als Sorry typist in 1985. (Sorry 15(5), januari 1986)

Kees Koks krijgt de pet bij zijn afscheid als penningmeester in januari 1989, een taak die hij vervuld heeft sinds juni 1981.

Tuut

In de jaren 80 is Erik de Vet de belangrijkste illustrator van de Sorry. Een van zijn meest kenmerkende creaties was de Tuut (*). Het verscheen in het clubblad in de jaren 1984-1986.
(* Elke gelijkenis met bijnamen van personen berust op louter toeval.)

In 1986 schrijft hij zelfs een Miss Toet verkiezing uit. De prijs, een Gilse Tuut poster, gaat naar degene met het mooiste, lekkerste, creatiefste toetje. O ja, het moet door een brievenbus kunnen, niet groter dan A4 formaat zijn, en niet afgeven, stinken, kleven of uiteenvallen.

Winnaar van de Gilse Tuut poster is Erwin Klaassen.

Mijn kluppie uit Gilze

Martine Geertse is begin jaren 80 jeugdlid en maakt als een van de grote talenten in onze jeugdgroep in de zomer van 1990 de overstap naar  TTV Irene. Later, van 2008 tot 2014 keert ze weer terug op het oude nest. Ze zet zich dan in voor de Mini-Bats.

In mijn basisschooltijd heb ik vele uren in de Schakel doorgebracht. Het hoogtepunt van de week was steevast de zaterdagochtend. Met een keur aan activiteiten zorgden de trainers (of noemden we ze toen nog leiders?) ervoor dat mijn liefde voor de sport opbloeide. Iedere week was er weer iets nieuws te beleven: kaartspel, recordmorgen, laddercompetitie, carrouselkoning, tennistafeltennis, ze konden het zo gek niet bedenken. Ik vond het geweldig en was altijd van de partij.

Toen ik vanuit mijn kersverse middelbare school meedeed aan een vakantietoernooi, werd ik heel toevallig bij TTV Irene ingedeeld. Een club waar ik al veel over had gehoord, maar waarvan ik nooit had gedacht dat ik daar ooit zou kunnen spelen. Een immens grote sporthal (leek het op die leeftijd) met een echte sportvloer. Een èchte! En tafels zo ver het oog reikte. Het geluid van alle balletjes en piepende sportschoenen klonk me als muziek in de oren. Dit moest mijn volgende stap worden. Ik heb vervolgens aardig wat tranen gelaten voordat ik mijn opzegbrief bij De Batwingers kon inleveren.

Bij Irene, waar ik inmiddels ook oud-Batswingers Mark Voermans en Martijn Clarenbeek tegen het lijf was gelopen, bleek in aanvang dat ik vooral veel moest afleren. Mijn handen mochten niet op tafel leunen, ik mocht de bal niet met een gesloten hand opgooien, ik mocht niet met rechte benen staan, ik mocht geen wit shirt aan. Pfff, bij De Batwingers mocht dat allemaal wel! Langzaam maar zeker werden mijn Gilzer routines afgeleerd en kon ik door hard werken mijn spel verder ontwikkelen.

Met grote regelmaat dacht ik terug aan mijn tijd in Gilze. Zeker als mensen me vroegen bij welke club ik ooit was begonnen. Wanneer ik de naam Batswingers (voor een gemiddelde NTTB'er een onbekende naam) noemde, proestten ze het vaak uit van het lachen. En dat voelde ik. Ik was zó trots op waar ik vandaan kwam! Als ik vervolgens vertelde wat de Batswingers allemaal voor me betekend had, kwam er ruimte voor begrip.

Jaren later, toen ik bij TTV Irene een trainingsgroep voor welpen opstartte, was het cirkeltje rond. Ik was (en ben!) ervan overtuigd dat, hoe goed je ook bent of zou willen zijn, plezier in het spelletje het allerbelangrijkste is. De kinderen in mijn groep mochten dus gewoon met de handen op tafel leunen, ze mochten de bal met een gesloten hand opgooien, ze mochten met rechte benen staan en ze mochten hun mooie witte shirt aan. En de inhoud van de trainingen? Die kende ik maar al te goed, want mijn repertoire was opgebouwd uit  de oefeningen die ik zelf als kind maar al te graag deed. Die kwamen rechtstreeks van de zaterdagochtenden van De Batswingers, mijn oude kluppie uit Gilze.

Martine Geertse, Gilze, mei 2018

De Juiste Mix

Mark Voermans wordt jeugdlid in 1981 en is dan met 7 jaar de jongste van de club. Al snel blijkt hij talent voor het spelletje te hebben. Op zijn 14e (in 1988) maakt hij de overstap naar  TTV Irene.

Om herinneringen van de Batswingers van ruim 30 jaar geleden op te halen, ben ik oude fotoalbums ingedoken. Ik had nog vele tientallen foto's, bijna allemaal van de jeugdkampen. Van 1982 tot en met 1987 ben ik zes keer bij het driedaagse kamp geweest. Die foto's brachten mooie herinneringen terug. Carrousellen, bonte avonden, wedstrijden in alle denkbare sporten, oudhollandse spelletjes, verkleedpartijen, competities en heel veel gezelligheid.

Wat me decennia later bij deze foto's het meeste opvalt is de hoeveelheid en het enthousiasme van de jeugdleiders die daar destijds bij betrokken waren. Ik bedenk me nu hoe bijzonder dat was en dat al de jeugdleiders waarschijnlijk de drijvende kracht zijn geweest achter het succes van de Batswingers en ook achter mijn motivatie voor tafeltennis. Marcel de Vet zie ik veel opduiken op de foto's en in een van zijn stukken op de website lees is dat Marcel destijds nog maar 17 jaar oud was toen hij begon met die jeugdbegeleiding. Dat maakt het nog meer bijzonder.

Een mooie en gezellige tijd, maar die jeugdleiders/trainers leerden mij ook erg goed pingpongen. Een trainer van TTV Irene uit Tilburg wist me rond mijn 14e te overtuigen dat ik nog beter kon worden wanneer ik bij zijn selectie in Tilburg kwam meetrainen. Dat leek me wel wat en was inderdaad erg leuk. Een hele andere wereld (zoals Martine Geertse ook al schreef) waar ik erg veel trainde en snel beter werd. Meer dan 10 uur per week stond ik achter een tafel of was ik met conditietraining bezig. In de vakanties trainde ik fulltime. Daarmee wist ik een leuk niveau te bereiken, maar op mijn 19e bedacht ik dat er toch wat gezelligheid miste bij al dat trainen. Ik ging vele andere sporten proberen en kwam uiteindelijk bij tennis terecht. In de tennissport kom ik tegenwoordig die combinatie van gezelligheid en fanatisme weer mooi tegen. En op zondagochtend begeleid ik regelmatig de tennisjeugd, waarmee de cirkel mooi rond is.

De foto's van vroeger en mijn herinneringen aan die tijd lieten mij overduidelijk zien dat de Batswingers precies de juiste mix heeft van gezelligheid, ambitie en fanatisme en leuke en goede jeugdleiders om de club jong en actief te houden. Hopelijk is het momenteel nog steeds zo goed geregeld als in de jaren '80. Tot slot wil ik al die mensen bedanken die zich zo hard hebben ingezet voor de club en voor mijn (pingpong) ontwikkeling.

Mark Voermans, Bilthoven, mei 2018

Drummer van The Kik

Hanneke Haarbosch vroeg me onlangs: "Weet jij dat de drummer van The Kik een oud-lid van de Batswingers is?"

 The Kik is een Neerlandstalige bietband uit Rotterdam / Tilburg / Veenendaal, geïnspireerd door grootheden uit de sixties als Beatles en Kinks. Drummer Ries Doms is gedurende zijn lagere schooltijd van 1987 tot en met 1992 lid van onze club. Hij wint de Jaarprijs bij de aspiranten in het seizoen 1990-1991 en speelt dat seizoen ook nog jeugdcompetitie. Op de clubfoto uit 1988 staat hij als nummer 33.

Leuk van je te horen! Ik kan me herinneren dat de familie de Vet ruim vertegenwoordigd was binnen de club.
Uiteraard allemaal primadeluxe mbt the Kik... hopelijk weten ze dat het een band is :). Ik heb goede herinneringen aan de Batswingers, leuk te horen dat het allemaal nog op volle toeren draait.

Ries Doms, Tilburg, september 2018

7e Lustrum 1993

Wim de Vet, Hans Botermans en Sef vd Nieuwelaar organiseren het 35-jarig feest in 1993. Op donderdag 2 september spelen we een openingstoernooi en maken een groepsfoto.

kitty broeders ? damaris verleun anouk maas teun pijpers joris hermus inge van beijsterveldt tim van den burg sander chan ton van beijsterveldt arjan schults jan-pieter chan jorrit timmermans jaap pijpers jan raaijmakers kendra van den burg ron timmermans rené daanen marcel de vet john de vet wilbert van den burg ✝ gijs laureijssen judith wouters sandra peeters kees beljaars walter de vet frank van den burg miranda timmermans elly chan ad van beijsterveldt

toon timmermans luuk hoorevoorts henri smulders wim de vet ✝ set van den nieuwelaar bert maas ✝ kees van gils denise broers luuk krijnen koen machielsen frank pelkmans koos van beijsterveltd (ne) twan pelkmans 43 ? wil wouters eric jhinkoe ariën helder hans botermans jack van loon wil klijs petra de vet anca haarbosch willy kock sjef moelands adri tuytelaars johan smeekens 56 ? bartel timmermans

Op zaterdag 4 september rijden we 's middags naar Drimmelen voor een tocht in de Biesbosch op de Regina Jacoba. Eigenlijk meer een schip. In roeibootjes worden we zelf aan het werk gezet.

Zaterdagavond is er een feestavond in de kelder van De Schakel.

Hè pa

John de Vet wordt lid op 1 januari 1972.

Ik heb jaren met onze Marcel in het eerste team gespeeld. In de jaren 90 zijn we ook een vast dubbel. Op een avond in 1993 spelen we tegen Doornbos in het wijkgebouw aan de Abdijstraat in Breda. Onze tegenstanders zijn Corne van Duuren en Rob van Gogh (de huidige voorzitter van  TTV Tanaka).
Onze tafel staat net voor het podium waarop een paar oudere mannen zitten. Tijdens het inspelen horen we opeens een van die mannen zeggen: "die vader en die zoon kunnen wel goed tafeltennissen". Marcel kijkt me aan en begint hard te lachen. Ik had in die tijd wel een baardje, maar Marcel is slechts 6 jaar jonger. Dus, of hij zag er heel jong uit, of ik heel oud. Onze Marcel gebruikt het nog vaak om me te plagen, "hè pa".

John de Vet, september 2017

In het wijkgebouw ben ik later nog vaak geweest toen TTV Doornbos al lang was gefuseerd met VTS (in 1999), omdat daar jaarlijks de ALV van TTB De Baronie werd gehouden.

In hoofdstuk 3 vertellen we meer over de competities.

WC Experience en Bier

Daan Vermeulen is lid van 1996 tot 2003 en, direct na de reünie, van 2008 tot 2011. Zijn herinnering vindt plaats in 1997, tijdens het 18e jeugdkamp in Bavel.

Terugdenkend aan mijn tijd bij de batswingers zijn er honderden herinneringen die ik op kan noemen. Van mooie competitieduels, toernooi uitslagen, over bekers, batjes, tafels tot de clubkampioenschappen en van samen met Bas Michielsen de A-jeugd onveilig maken tot hangen aan de bar in de Schakel en de sporthal. Maar ik moet bekennen dat er eigenlijk maar 1 herinnering opborrelt die altijd is blijven hangen. Ik heb nog getwijfeld of dit nou mijn toegevoegde waarde moet zijn aan het gedachtegoed van de Batswingers. Maar het moet maar zo.

Tien jaar oud was ik, net lid van de Batswingers en ik ging mee op jeugdkamp. Ik kende de grote jongens uit de A-jeugd nauwelijks (ik trainde immers bij de B-jeugd), maar dat veranderde snel genoeg. Ik zie ze nog voor me, Gijs, Jorrit, Jarno, Teun en nog een heel stel. Allemaal droegen ze shirtjes met teksten als "houdoe" en "da zeede gij jah" achterop, en pas later begreep ik dat het logo voorop "wc experience" betekende en nog een paar jaar later trad ik qua kledingkeus in hun voetsporen.

Maar goed, we waren op kamp en sliepen in een grote lege zaal zoals je die kent van de gemiddelde scouting bungalow. Hoge ruimte met houten balken, tekeningen, graffiti en posters aan de muur en matjes in een cirkel midden op een kale betonnen vloer. Er heerste een gedoogbeleid op bier, wat zich uitte dat in de slaapzaal stiekem uit de slaapzakken en tassen, sixpacks Heineken tevoorschijn kwamen. Het geouwehoer over vrouwen, tieten en de Hans Teeuwen imitaties hoorde ik met grote oren aandachtig aan. Ik vond het allemaal prachtig en genoot zonder een woord bij te dragen. Ik zie nog voor me hoe de lege blikjes bier triomfantelijk werden opgestapeld in het midden van de slaapzaal. Waar het bier allemaal vandaan kwam, ik had geen idee maar het leek of er meer en meer bier, inmiddels bijna met kratten tegelijk, uit de slaapzakken kwamen en de avond werd langer, luider en losbandiger.

Dus natuurlijk deed dat onvermijdelijke moment zich voor, het moest er van komen. Oprecht vochten enkele verstandige jongen het voorstel aan, of dit nou wel het beste idee was, maar de ethiek verloor het van de rebelsheid. Dit betekende dat het tijd was voor mij dat ik als 10-jarige mijn eerste biertje maar eens nuttigde. Jah inderdaad, ik geloof niet dat ik dit eerder met iemand gedeeld heb, maar mijn misdaad is inmiddels verjaard en ik koester inmiddels deze herinnering, dus het mag openbaar. Hoe ik semi-zenuwachtig het blikje Heineken aan mijn mond zette en voorzichtig een slok nam. Ik weet niet meer hoe het smaakte, en ik geloof niet dat ik er veel aan vond, maar vies was ik er niet van (en nog steeds niet) dus met gepaste trots kon ik na een half uur mijn lege blikje toevoegen aan de torens leeg blikgoed.

Ik zou het mooi kunnen afsluiten met te zeggen dat ik vanaf dat moment me en echte man voelde, dat ik toen toetrad tot de inner circle van de Batswingers of dat daar mijn levendige lust naar feesten en bier is begonnen. Maar niets van dit alles. Het was gewoon een blikje Heineken, een blikje bier zonder zorgen, en wat volgde was een prachtige tijd bij de Batswingers en wat blijft is een sobere herinnering die ik graag koester.

Daan Vermeulen, maart 2018

Gouden jubileum

Tijdens ons Gouden jubileum op 15 mei 2008 zijn er veel herinneringen uitgewisseld tussen leden en oud-leden op de eerste reünie van de club. Henri Smulders maakt ook een groepsfoto van de ruim 110 deelnemers.

steef tettero ✝ twan pelkmans guido v nimwegen frank pelkmans rob v groesen jan wirken gerry maas (v tetering) jet haarbosch henri vermeulen jan v beijsterveldt cor verbogt john de vet hanneke haarbosch miranda timmermans (willemse) bianca gosens (smeekens) amy vd nouweland (verkooijen) mardy klaassen ilona verkooijen resi vd nouweland joyce de vet teun pijpers erwin klaassen jan boomaars cees kock sjef moelands marcel de vet ellen de vet (rouws) ilse vd ouweland corne kreeft hanneke pluijm (de swart) margo oerlemans (v riel) angelique henderson (gerrits) nancy vd pluijm (jacobs) ad v beijsterveldt danielle ludwig toon timmermans anca haarbosch (de vet) henk hendrickx charly bastiaansen tamara bastiaanssen anja verbogt willy kock (hendrickx) christine v beijsterveldt (waegmaekers) joaneke van gils ron van pijlen peter poot petra de vet (v hoek) wil klijs (oprins) maria wouters (oprins) jose diepstraten (vd boogaart) elly de groot (bink) angelique vd ouweland jim de koning frans brasser inge v beijsterveldt john graafmans

ad maas pierre hapers frans van hoek bert maas ✝ natal van riel ad van alphen michel van delft ✝ margot van delft martijn bastiaanssen dennis bastiaanssen paul van delft diana louer martijn botermans martien v beijsterveldt marcel de vet ron van riel martine geertse wil wouters ron timmermans hans diepstraten harald de jong mark voermans anja martens tim vd burg judith wouters marij diepstraten (gijsbrechts) nard michielsen annie huige (gijsbrechts) albert smeekens will michielsen john michielsen koen haarbosch kees de jong tom ludwig jaap pijpers jaap laarhoven johan van hoek tom wientjes leo de groot jos van dongen annie akkermans william akkermans rené daanen conny arends (beljaars) peter arends hans botermans ruud de jong ariën helder eustach mutsaers paul tuytelaars jurgen klaassen miranda vd ouweland koen machielsen gijs laureijsen ton v beijsterveldt paul v beijsterveldt

Met de jeugd gaan we in 2008 naar Bobbejaanland.

In 2008 gaan de senioren boerengolfen bij Rio Malimo in Ulicoten.

11e Lustrum 2013

Op vrijdag 5 april 2013 organiseren we weer een reünie. De opkomst is niet zo massaal als in 2008, maar toch staan zo'n 50 (oud-)leden in de sporthal.

dries van wijk ron timmermans hans diepstraten william van trier tamara bastiaanssen harald de jong steef tettero ✝ hanneke pluijm (de swart) twan pelkmans luuk krijnen angelique gerrits joyce de vet john de vet miranda timmermans (willemse) rené daanen mike stafleu sjef moelands cees kock neletta aarts nancy vd pluijm (jacobs) jan wirken maaike stevens anja martens

jose diepstraten (vd boogaart) connie arends (beljaars) wil wouters dennis bastiaanssen frank pelkmans johan maas mariette pelkmans (van gils) marie-jose de vet (roozen) ad maas manon kerremans inge van beijsterveldt pierre hapers ariën helder ad v beijsterveldt thomas van der spank jan deckers hans beljaars peter arends kees beljaars ruud de jong walter de vet bas michielsen nard michielsen

De jeugd gaat zaterdag 1 juni 2013 weer naar Bobbejaanland. "Het was een bere gezellige dag. Rick heeft met een pistool geschoten en hij vond het echt leuk. The battle tussen de bikers en de amazones was ook mooi. De attracties natuurlijk ook. En afsluitend heerlijk gegeten bij Aan 't Plein!"

Op zaterdag 8 juni 2013 is het tijd voor het echte golfen en gaan de senioren naar Golfclub Princenbosch.

Van jongs af aan

Niek van Rooijen is lid van 2002 tot 2015. Hij wordt 3x clubkampioen bij de jeugd en is 4-voudig clubkampioen bij de senioren.

Een warme en gezellige club waarbij ik het spelletje heb leren spelen van jongs af aan. Dit mede door de goede inzet van John en Ad. Deze mensen zijn onmisbaar en steken er veel tijd en passie in. Daar mag de club trots op zijn. Wie weet kom ik nog terug bij de Batswingers! Bedankt voor de gezellige avond.

Niek van Rooijen, september 2016

Eerste NTTB kampioenschap

In 2009 stappen twee senioren teams over naar de NTTB competitie. In het najaar volgt direct het eerste kampioenschap. Later volgen nog wel meer NTTB kampioenschappen.

In het najaar van 2009 gingen drie jonge Gilse honden Bas Michielsen, Daan Vermeulen en William van Trier samen met Mike Stafleu uit Chaam de uitdaging aan om NTTB competitie te gaan spelen.

Het team werd ingedeeld in de 6e klasse. Er was direct maar één doel en dat was promoveren naar de 5e klasse. Er werd twee keer per week getraind en nog fanatiek ook. Alles werd in het werk gesteld om de promotie te halen. Daan verloor in de competitie slechts 1 wedstrijd en Bas maar 2. Ook William deed aardig mee en won meer dan de helft van zijn wedstrijden en tot slot kwam Mike tot iets minder dan de helft van zijn wedstrijden tot de winst. Uiteindelijk was het een spannende competitie die al op de 8e speeldag werd beslist. Uit bij BSM werden de resterende punten binnen gehaald. En dat moest gevierd worden en aangezien we een uitwedstrijd op vrijdag speelden deden we dat bij Café de Tip waar het toen volle bak was iedere vrijdagavond.

Het was een prachtige start van het spelen in de NTTB competitie, een overgang die direct goed beviel, spelen tegen fanatieke jongere spelers en nieuwe tegenstanders in een geweldig gezellig team. Een kampioenschap om nooit te vergeten.

William van Trier, maart 2018

Landelijk meisjesteam

De NTTB organiseert in het voorjaar 2012 een landelijke duocompetitie voor meisjes. Vier poules met 17 teams in totaal. Wij weten een team te formeren met Subu Shrestha, Anne Broenen en reserve Eva Claassen. Ze breken geen enkele pot, maar zijn wel ons eerste en voorlopig enige NTTB team dat landelijk heeft gespeeld.

Carnaval

Met Carnaval 2016 voeren drie oud-leden, Hans Tuytelaars en Natal en Igor van Riel, een mooie act op als de Zeer Recreatieve PingPong Vereniging (ZRPPV) de Badswingers. Ze willen gaan pingpongen in alle cafe's van Gilze, een Cafétournee.

Met onderstaande posters trekken ze het Gilse publiek naar de café's.

Onderstaand artikel wordt als reactie van onze club op 27 januari 2016 geplaatst in weekblad Gilze en Rijen.

Gekke namen op shirts

Erwin Kerremans is lid van 2000 tot 2010 en maakt net als Niek de periode voor en na de revival mee. In 2006 schaffen we nieuwe clubshirts aan waar achterop een naam of bijnaam naar keuze gezet kan worden.

Gekke namen achter op de shirtjes zetten.

Erwin Kerremans, september 2016

Houten vloer

Martijn Bastiaanssen wordt lid in 2003 en is nog steeds Vriend Van.

Tafeltennis bij De Schakel. Houten vloer. Partijtje voetbal of verstoppertje. altijd gezellig!

Martijn Bastiaanssen, september 2016

Nog steeds blij

Dennis Huibers wordt lid in januari 2005. Hij zorgt mede voor de revival in het seizoen 2005-2006 door veel van zijn vrienden en klasgenoten mee te nemen die prompt ook lid worden. Sommigen wachten niet eens hun proefperiode af.

Wat ik me nog goed kan herrinneren van mijn ongeveer 6 jaar lidmaatschap bij De Batswingers is dat ik op dat moment met veel klasgenoten, vrienden en leeftijdsgenoten aan tafeltennis deed. Dat maakte het natuurlijk enorm leuk! In de jaren van lidmaatschap heb ik aardig wat tournooien gespeeld en dus ook het clubkampioenschap wat ik ook nog een keer gewonnen heb. De trofee heb ik nog steeds!

Ook kan ik me nog goed herinneren dat ik op een gegeven moment mee ben gaan trainen met de senioren. Dit was in het begin enorm wennen, aangezien je dan wat serieuzer gaat spelen en het plezier met vrienden in moet wisselen voor voornamelijk het spel. (Waar het ook om draait uiteraard.) In die tijd ben ik wel stappen vooruit gaan maken qua techniek en de concentratie. Want concentratie is voor iemand met ADHD soms een lastig punt. ;)

Ik kijk heel positief terug op mijn Batswingers tijd omdat het altijd leuk, gezellig, leerzaam en enorm actief was. Nog steeds sla ik nog wel eens een balletje als ik een tafel, een batje en een balletje tegen het lijf loop!

Dennis Huibers, juni 2018

Cup met grote oren

Guido Verheijen is lid van 2005 tot 2009. Hij komt, net als zijn neef Coen, zelden van een toernooi thuis zonder een prijs.

De cup met de grote oren voor het eerst mee naar huis nemen vanuit Made!

Guido Verheijen, september 2016

In bijlage V zie je de winnaars van de verengingsbeker op de 4 grote Baronie toernooien: Bondstoernooi, Batswingerstoernooi, Die Meede toernooi en STIK toernooi.

Bobbejaanland

Manon Kerremans is lid van 2000 tot 2004.

Met zijn allen ieder jaar naar Bobbejaanland! Sterren diploma halen bij de jeugd was echt heel leuk.

Manon Kerremans, september 2016

Robot

De neven Bram en Kevin Pelkmans worden beiden lid in 2004 en houden het 4 resp. 3 seizoenen vol.

Toernooien spelen en af en toe een prijs mee naar huis. De robot!

Kevin Pelkmans, september 2016

Bij toernooien altijd de clubbokaal meenemen uit Made (Die Meede en Bondstoernooi). De robot, lekker rammen.

Bram Pelkmans, september 2016

Die robot, de Robo-Pong 2000, schaffen we pas in het voorjaar van 1996 aan. Bert Maas is dan de hoofd jeugdleider. Met de invoering van de 40mm bal, najaar 2001, laten we er een nieuw kopstuk op zetten.

Master-Mini master

Ze schelen maar 3 jaar, Erwin Kerremans (lid van 2000 tot 2010) en Coen Cornelissen (lid van 2005 tot 2009), zijn al snel aan elkaar gewaagd en spelen twee seizoenen in het 1e jeugdteam. Ze worden steeds kampioen (zie bijlage II). Coen gaat door met voetbal en Erwin gaat op lacrosse bij de Titans in Tilburg en ook nog in het Nederlands team (Life is a war, Lacrosse is my Life).

Altijd 2 bekers mee naar huis. Master (Erwin) en Mini master (Coen).

Coen Cornelissen, september 2016

Darttoernooi

Op donderdag 5 januari 2017 organiseert Iwan Silvius samen met William van Trier een darttoernooi voor de senioren. Velen doen mee. Iwan beoefent darten zo mogelijk nog serieuzer dan tafeltennis. Toch is dit darttoernooi geen primeur.

In de Sorry van september 2002 staat een verslag van een darttoernooi gehouden in de foyer van De Schakel. Het is de periode van Raymond van Barneveld bij de BDO. De precieze datum is onbekend maar het is op een maandag. De winnaar is Sander Chan, gevolgd door Luuk Krijnen, Jan-Pieter Chan en Miranda Timmermans.

Bijzondere ledenvergaderingen

Een bestuurscrisis in 1965

In 1965 besluit het voltallige bestuur te stoppen, De bestuursleden Kees Kock, Selmus Jansen, Jan van Tetering en Jan Grauwmans zijn allemaal lid sinds de oprichting. Verschillende trouwplannen zijn hiervan de aanleiding. Op zondag 11 juli 1965 komen de 12 leden van de club bijeen om een nieuw bestuur te kiezen. Voltallig wordt het bestuur niet, alleen Jan Haarbosch staat op en neemt alle taken over. Later krijgt hij veel steun van Cees Kock.

De positie van Jan in 1976

In 1976 bestaat de jeugdafdeling 5 jaar en gaat alles in een stijgende lijn. Op dat moment bestaat de hoofdleiding uit: Anca de Vet (financiën), Jan Boomaars (wijkleiders en onderlinge wedstrijden), Peter Kuppens (kompetitie en materiaal) en Jan Haarbosch (administratie en diversen). Maar de meeste taken worden uitgevoerd door Jan, en dat vinden de jonge senioren Martien van Beijsterveldt en Paul van Delft niet gezond. Zij organiseren een handtekeningenactie. Op 23 maart 1976 wordt een nieuwe opzet van de hoofdleiding besproken. Het kamp van Martien wint en een nieuwe hoofdleiding wordt later in april gekozen: Peter Kuppens, Jan Boomaars, Jan Verhoeven, Frans van Dongen, Martien van Beijsterveldt, Koos van Beijsterveldt (Nerhoven), Ad van Alphen en Jan Haarbosch.

Een tekort aan vrijwilligers in 1991

Op 2 april 1991 ontvangen de leden en ouders van jeugdleden een uitnodiging een bijzondere ledenvergadering.

We zien niet veel nieuwe vrijwilligers opstaan, maar Bert Maas start vanaf juni 1991 wel als jeugdleider en blijft ruim 11 jaar actief.

De jeugdleiding in 2004

In het voorjaar van 2004 geeft Ariën Helder aan te willen gaan stoppen als jeugdleider. Vergelijkbaar met de situatie in 1991 hebben we op dat moment geen opvolger. Op de bijzondere ledenvergadering leggen we onze leden 3 keuzes voor: (1) stoppen met de jeugd, (2) een betaalde trainer aanstellen of (3) iemand neemt het stokje over. John is toen opgestaan. Vanaf dat moment zijn we een andere koers gaan varen, van sportieve recreatie naar volwaardige sportvereniging. Daar is ook de kiem gelegd voor een revival van de jeugdgroep. Ik denk dat die avond uiteindelijk het begin is geweest van de huidige Batswingers.

De overstap naar de sporthal in 2007

In 2007 vindt de 2e grote verbouwing van De Schakel plaats. We zijn regelmatig in overleg met het SKW bestuur over de wensen van de tafeltennisclub. Met een volledige gymzaal en voldoende opslagruimte lijkt onze toekomst rooskleurig. Gaandeweg wordt de houding van het bestuur killer en krijgen we sterk de indruk dat we als sportvereniging niet meer welkom zijn in De Schakel nieuwe stijl. In het overleg met het bestuur van de Schakel zegt de voorzitter: "Als jullie nu voor de deur stonden, waren jullie niet welkom." De hele structuur van SKW werkgroepen zal komen te vervallen en de toekomstige activiteiten zullen vooral sociaal-cultureel getint moeten zijn.

Daarop gaan we als hoofdleiding in de tuin van Ron bijeen zitten en start het uitzoekwerk naar de mogelijkheden. Na gesprekken met Huub van den Ouweland blijkt het mogelijk om voldoende uren op onze favoriete avonden (maandag en donderdag) te huren. Er wordt meegedacht over opslag en judomatten die in de weg liggen. Ja de huur gaat omhoog, maar dat zal in De Schakel ook het geval zijn. Na een speciale ledenvergadering besluiten we in april 2007 om de stap naar de sporthal te maken.

Throwback Thursday

In een poging om ex-jeugdleden, nu jong-volwassenen, weer eens aan te spreken organiseren we op donderdag 22 september 2016 een Throwback Thursday evenement. Een Tafeltennis Potpourri (reuze Keizerspel), Ik Daag Je Uit (vrije wedstrijden) en een Reuze Carrousel en daarna nakletsen aan de bar. De opkomst van 13 ex-jeugdleden is misschien wat mager, maar er zijn ook veel huidige jeugdleden en senioren aanwezig.

Vader/zoon moment

Jeroen Stafleu is van zijn 10e tot zijn 17e jaar lid geweest. Zijn vader Mike wordt een half jaar later, in 2005, lid.

Ik heb niet zo zeer één favoriete herinnering, maar overkoepelend vond ik het mooiste: de vader/zoon momenten. Zoals je weet heb ik mijn vader na een korte periode bij de Batswingers kunnen overhalen om het ook eens een keertje te proberen, hij vond het vroeger altijd al een leuke sport zoals hij zelf zei. Eigenlijk was hij gelijk verkocht en besloot ook een lidmaatschap bij de club te nemen.

Ikzelf begon bij de jeugd maar al snel vond ik hier weinig uitdaging meer waarna ik in overleg met jou bij de senioren mee mocht spelen. Qua niveau zaten mijn pa en ik ongeveer op het zelfde niveau (ik nét iets beter uiteraard) waardoor we uiteindelijk in hetzelfde team gingen spelen. We voelden elkaar goed aan en we vormden dan ook een goed duo. Ook verschillende toernooien speelden we samen en als ik een prijs won zag ik mijn vader altijd trots lachen bij de prijsuitreiking. En die momenten koester ik, de momenten waar ik, samen met mijn pa achter de tafeltennistafel stond. Strijdend tegen een ander team of tegen elkaar.

Jeroen Stafleu, januari 2018

Jeugddag 1978

Naar aanleiding van het 20-jarig bestaan van De Batswingers organiseren we op zaterdag 3 juni 1978 een Jeugddag. 's Morgens levend bingo en een film. 's Middags een zeskamp op de speelplaats van de Heilig Hartschool (nu De Bolster). Omdat er voorafgaand aan de Jeugddag ook een feestavond (in country stijl) is op vrijdag, en zondag nog een demonstratiemiddag voor jong en oud verschijnen er een twee feestboekjes: één voor de jeugddag en één voor het feest als totaal.

Jeugddag 2006

Kanovaren op de Reusel bij De Reuselhoeve in Moergestel.